Po informacji, że Hogdkin zajął w moim ciele nowe miejsca dostałam od Was mnóstwo wiadomości. Nie wszystkie jeszcze przeczytałam, ale z tych, które mam za sobą płynie mnóstwo pokoju. Waszymi ciepłymi słowami, podpowiedziami, propozycjami pomocy, modlitwą, czyli jednym słowem MIŁOŚCIĄ, udało się Wam zasypać trochę mój dołek. Z płytszego łatwiej się wygramolić.

Walczę od ponad 4 lat i zastanawiam się co jeszcze mogę zrobić? Albo: co robię nie tak? Nieznoszę tego poczucia bezradności. Chciałabym działać, chciałabym znaleźć jeszcze jakieś rozwiązanie. Chciałabym wiedzieć, że mogę zrobić jeszcze to i to, a potem jeszcze tamto i że wtedy będzie szansa, że się uda. Chciałabym wiedzieć, że to ostatni zakręt. Wtedy łatwiej byłoby mi znaleźć w sobie siłę.

Mam na komputerze mnósto otwartych zakładek, wyszukiwarka mieli hasła, szukam, dowiaduje się, męczę się ilością informacji, które muszę zweryfikować. Podsyłacie mi podpowiedzi, co Wam pomogło, co u Was się sprawdziło, gdzie szukać pomocy, jak zaradzić. Dziękuję za to! Niestety mój entuzjazm gasnął, kiedy dochodziłam do informacji "cennik". To jeden z tych momentów, kiedy zamykałam stronę i pocieszam się, że "i tak nie wiem, czy to by coś zmieniło".

Ale
Teraz
Chcę
To
Sprawdzić.

Czy to będzie w porządku jeśli poproszę Was o wsparcie? Gdybyście chcieli dorzucić się na pomoc dla mnie, mogłabym zainwestować te pieniądzę w to, co mi podpowiadacie, w lekarzy, których mi polecacie, w ścieżki terapeutyczne, które się u Was się sprawdziły, w metody, które okazały się skuteczne, w suplementy, które postawiły Was na nogi, nawet gdy były miękkie ze strachu. Jeśli tylko zechcecie.

Fundacja AVALON – Bezpośrednia Pomoc Niepełnosprawnym
62 1600 1286 0003 0031 8642 6001
Tytuł przelewu: Erm, 4364

Czuję się z tym niekomfortowo. To cholernie trudne prosić o pomoc. Nie chce już robić zbiórek pieniędzy. Nie mam na to siły. Zbiórki były dla mnie jednym z najtrudniejszych momentów leczenia: wystawianie się, proszenie, zawstydzanie. To był ogromny stres. Nie chcę tego powtarzać.